تغییر نگرش

 آنچه که در نهایت باعث تغییر ما می شود و سرنوشت زندگی ما را رقم خواهد زد تغییر نگرش ماست

داستان استفان کاوی

استفان کاوی (سخنران و نویسنده کتاب معروف هفت عادت مردمان مؤثر) اینگونه تعریف می کند :

صبح یک روز تعطیل در نیویورک سوار اتوبوس شدم.

تقریباً یک سوم اتوبوس پر شده بود و بیشتر مردم آرام نشسته بودند و یا سرشان به چیزی گرم بود و درمجموع سکوت قابل ملاحظه ای در اتوبوس حاکم بود

این سکوت ادامه داشت تا اینکه مرد میانسالی با بچه‌هایش سوار اتوبوس شد
بلافاصله فضای اتوبوس تغییر کرد.
بچه‌هایش داد و بیداد راه می انداختند و مدام به طرف همدیگر چیز پرتاب می‌کردند.

یکی از بچه‌ها با صدای بلند گریه می‌کرد و یکی دیگر روزنامه را از دست این و آن می‌کشید
خلاصه اعصاب همه‌مان توی اتوبوس خرد شده بود و این در حالی بود که پدر آن بچه‌ها که دقیقاً در صندلی جلویی من نشسته بود، اصلاً به روی خودش نمی‌آورد و غرق در افکار خودش بود.

اعتراض من و پاسخ مرد

بالاخره صبرم لبریز شد و با صدای بلند اعتراض کردم که:
آقای محترم! بچه‌هایتان واقعاً دارند همه را آزار می‌دهند. شما نمی‌خواهید جلویشان را بگیرید؟
مرد که تازه متوجه شده بود چه اتفاقی دارد می‌افتد، کمی خودش را روی صندلی جابجا کرد و گفت:

بله، حق با شماست. واقعاً متاسفم و معذرت می خواهم
راستش ما داریم از بیمارستانی برمی‌گردیم که همسرم، مادر همین بچه‌ها٬ نیم ساعت پیش در آنجا مرده است.

من واقعاً گیجم و نمی‌دانم باید به این بچه‌ها چه بگویم. نمی‌دانم که خودم باید چه کار کنم و ..
بغضش ترکید و اشکش سرازیر شد

استفان کاوی بلافاصله پس از نقل این خاطره می‌پرسد:

صادقانه بگویید آیا اکنون این وضعیت را به طور متفاوتی نمی‌بینید؟ چرا این طور است؟ آیا دلیلی به جز این دارد که نگرش شما نسبت به آن مرد عوض شده است؟
و خودش ادامه می‌دهد که: راستش من خودم هم بلافاصله نگرشم عوض شد و دلسوزانه به آن مرد گفتم: واقعاً مرا ببخشید. نمی‌دانستم. آیا کمکی از دست من ساخته است؟

اگر چه تا همین چند لحظه پیش ناراحت بودم که این مرد چطور می‌تواند تا این اندازه بی‌ملاحظه باشد
اما ناگهان با تغییر نگرشم همه چیز عوض شد و من از صمیم قلب می‌خواستم که هر کمکی از دستم ساخته است برای آن مرد انجام بدهم

تغییر دیدگاه

در خاطره استفان کاوی دیدیم که تغییر نگرش و تغییر دیدگاه می تواند چقدر در رفتارها و تصمیمات ما مؤثر واقع شود
همه ما هم خاطره ای همانند استفان کاوی داریم (میتوانید خاطرات خود را در قسمت دیدگاه برای ما بنویسید):
چقدر بوده که از رفتار فردی ناراحت و عصبانی شده ایم و وقتی دلیل رفتار او را متوجه شدیم ، از عصبانیت و ناراحتی خودمان خجالت کشیده ایم
بنابراین می توان ریشه همه رفتارها و تصمیمات خودمان را در نگرش و دیدگاه هایمان بدانیم
اگر می خواهیم تغییر در خود یا رفتارمان بوجود بیاوریم 

بهترین کار : تغییر نگرش و دیدگاهمان می باشد

می خواهم لاغر کنم

تا زمانی که نگرش من در مورد چاقی به گونه ای است که از آن خجالت نکشم

تا زمانی که انگیزه های من برای لاغری آن اندازه زیاد نیست که بر خوردن و چاق شدن من غلبه کند

تا زمانی که من در مورد خودم انتظار تناسب اندام و لاغری ندارم

تا زمانی که برایم زیاد مهم نیست که تناسب اندام دارم یا نه ؟

تا زمانی که برای سلامتی خودم ارزش زیادی قائل نیستم

نمی توانم لاغر کنم

تغییر نگرش در مورد چاقی و لاغری

من می دانم که باید برای سلامتی خودم حتما لاغر کنم

من از اینکه چاق باشم خجالت می کشم

من برای اینکه لاغر کنم سختی ورزش کردن را به جان می خرم

من برای اینکه لاغر کنم رژیم غذاییم را شروع می کنم

من باید لاغر شوم و این حتمی است

من می خواهم در جمع خوب صحبت کنم

تا زمانی که من در جمعها ساکت می نشینم و هیچی نمیگم

تا زمانی که من ضرورت خوب صحبت کردن را حس نکردم

تا زمانی که ناراحت شدن دیگران از بد صحبت کردنم را حس نکردم

تا زمانی که هیچ حس لذت و افتخاری از خوب صحبت کردن در جمع ندارم

من نمی توانم خوب صحبت کنم

تغییر نگرش در مورد خوب صحبت کردن در جمع

من می دونم که چقدر خوب صحبت کردن می تونه جلوه ی بهتری از من پیش بقیه نشون بده

من خجالت می کشم از اینکه نمی تونم تو جمع ، خوب صحبت کنم

باید جوری صحبت کنم که هم خودم و هم دیگران لذت ببرند از صحبت کردنم

من باید خوب صحبت کنم و این حتمی است