مدیریت زمان

لطف کنید دست خود را بر روی قلبتان بگذارید

تپش منظم قلبتان را احساس می کنید

آیا این ضربان ها به عقب بر می گردد ؟

آیا به اهمیت هر یک از ضربان فکر کرده اید ؟

آیا همین موضوع با اهمیت برای ما تبدیل به یک عادت و یک موضوع عادی نشده است ؟

مدیریت زمان دغدغه ویژه این نسل و عصر حاضر

حال بیاییم به ساعت یک نگاهی بیندازیم

می توان ثانیه ای را به عقب برگرداند ؟

آیا به دقیقه ، نه به ساعتهای عمرمان با توجه به اینکه قابل بازگشت نیست ، اهمیت خاص می دهیم ؟

هر روز ۱۴۴۰ دقیقه است و ۲۴ ساعت
اگر می خواهیم برای ساعتهای خود ارزش خاص قائل شویم باید برای دقایق خود برنامه ریزی کنیم

و مهمترین دقایق یا ساعتهای روز ، ابتدای صبح می باشد که هرگونه با آن برخورد داشته باشیم
همانگونه تا آخر روز پیش خواهیم رفت

تقسیم بندی کارها

• کارهای فوری و مهم
• کارهای فوری و غیر مهم
• کارهای غیرفوری و مهم
• کارهای غیر فوری و غیر مهم

این تقسیم بندی که توسط استفان کاوی صورت گرفته دارای نکته مهمی برای مدیریت زمان است :

برای اینکه بتوانیم موفق شویم باید کارهای  غیر فوری و مهم را در اولویت اهمیت و برنامه های خود بگذاریم

می دانید چرا؟

چون کارهای غیرمهم که اهمیت ندارد ، کارهای مهم و فوری هم که باید سریع انجام شود و قابل برنامه ریزی دقیق نیست ولی آنچه که به قول استفان کاوی تفاوت انسانهای موفق و ناموفق را تعیین می کند کارهای مهم و غیر فوری است که در عین اهمیت ، وقت برای مدیریت ، آماده سازی و برنامه ریزی را در اختیار ما قرار می دهد

پیشنهاد ۱ 

هر زمانی که صبحها بلند می شوید ۵ دقیقه به ۵ دقیقه زودتر بیدار شوید تا یک ساعت
و این زمان را به صورت خاص برنامه ریزی کنید که بیشترین فایده ممکن را از آن ببرید

پیشنهاد ۲

یک سررسید ( ترجیحا سیمی ) تهیه کنید برنامه ریزی هر روز خود را در آن بنویسید و همیشه همراه خود داشته باشید

(سیمی به این دلیل که می توان روزهایی را که گذشت را به آسانی از سررسید جدا کنید)

نه گفتن 

یکی از مهمترین راهکارهای مدیریت زمان ، نه گفتن به کارهای غیر مهم می باشد
اگر یک لحظه دقایق محدود در هر روز ، تپش قلب و گذشت غیر قابل بازگشت ثانیه شمار را در ذهن خودمان مجسم کنیم می بینیم که به خیلی از کارها باید نه گفت

نکته کلیدی این است که :

هر پاسخ مثبت به یک کار غیر مهم ، یک پاسخ منفی به یک کار مهم می باشد

داستان شیخ و جوان گردوفروش

شیخ دانایی از بازار می گذشت و دید جوان گردو فروشی وقتش را به بطالت می گذراند ، با خود تصمیم گرفت که به او این نکته را گوشزد کند

پس به مغازه او رفت و از او پرسید :

جوان می شود تمام گردوهایت را می شود مجانی به من بدهی ؟

جوان خندید و گفت : برو شیخ ، خداوند روزی ات را جای دیگری بدهد

شیخ دوباره پرسید : مگر چه می شود که تمام گردوهایت را به من بدهی ، من هم خوشحال می شوم

جوان گفت : تو خوشحال می شوی و من بدبخت و گریان و ناراحت

شیخ گفت : پس حداقل یک کیسه به من بده

جوان گفت : نمی شود

شیخ گفت : پس یک گردو به من بده، فقط یک گردو

جوان به او یک گردو داد

شیخ تشکر کرد و گفت : می شود یکی دیگه هم بدهی ، من از تو ممنون می شوم

جوان با دلخوری یکی دیگر هم داد

شیخ بازهم طلب گردویی دیگر کرد ، جوان که دیگر خسته شده بود ، با پرخاش و تندی به شیخ گفت :

زرنگی ! می خواهی یکی یکی تمام مغازه من را مالک شوی

شیخ در حالیکه دو گردویی که جوان به او داده بود را بر می گرداند ، گفت :

آها این درست شد الان مطلب را متوجه شدی !

من وقتی کل گردوهای تو را خواستم تو به من ندادی ولی وقتی شروع کردم ولی یک گردو را به راحتی دادی

عزیز من زندگی هم همین است تو ساعتها و روزهای خود را به راحتی از دست می دهی و هیچ مقاومتی در برابر از بین رفتن آن نمی کنی و متوجه نیستی که داری یکی یکی روزهای خود را همانند یکی یکی گردوهای خود از دست می دهی

اگر می خواهی از زندگیت بهترین بهره را ببری باید برای تک تک روزهای آن ارزش قائل باشی